Dain en Sanne forever!

Wanneer begint echte liefde? In de luiers? Is dat mogelijk?
Dain en Sanne vertonen al enige tijd alle symptomen van een echte liefdesrelatie. Niet te missen, zeer herkenbare gebeurtenissen tussen man en vrouw of eigenlijk in dit geval jongetje en meisje illustreren dit...

Het begon eigenlijk al toen ze beiden net konden praten. Hoewel je duidelijk kon zien dat Dain echt gek was op Sanne weigerde hij om haar naam te zeggen. Sanne daarentegen liet er geen gras over groeien en voegde al snel het woord 'Dain' aan haar vocabulaire toe.

Toen kwam al snel het kusjes-stadium. Sanne wilde ze geven, in overvloed. Dain zette het in eerste instantie steeds op een rennen om vervolgens dan maar uit pure noodzaak haar een wang toe te keren...

Dain is het stereotype macho-man. Als Sanne langskwam trok hij werkelijjk alles uit de kast om indruk op haar te maken. Springen, rennen, vliegen en gooien. Alles voor de aandacht van een dame. Hoewel Sanne niet echt onder de indruk was. Je ziet haar denken: "Pfff, wat doet hij nu weer???"

Een ander probleem: mannendingen en vrouwendingen... Sanne wil graag met Dain in een huisje spelen en thee drinken. Dain kijkt haar vol afgrijzen aan. "NEE" brult hij en probeert weg te rennen. Arme Dain wist nog niet dat de vrouw vaak) de baas in huis is want met een ferme duw voorkomt Sanne dat hij de deur uit rent. En dus blijft hij maar...

Inmiddels bevinden we ons in het volgende stadium. Beide lovebirds hebben inmiddels toegegeven aan hun gevoelens. Als ze weten dat ze elkaar gaan zien zijn ze beiden niet te houden. Als ze ook maar een glimp van elkaar opvangen zijn ze allebei HELEMAAL in de wolken. Ook Dain geeft Sanne inmiddels kusjes (ja, zelfs uit zichzelf)! En de beide mama's moeten (stiekem met af en toe een traantje van ontroering) toegeven dat er toch niets mooier is dan de ontluikende liefde tussen twee kleine mensjes...zucht!